Waarom blijven we loten kopen?
De rook van de oudejaarstrekking is weer gaan liggen en de kans is groot dat jij wederom misgreep. Wéér geen elektrische Mini en wéér is de jackpot van 30 miljoen euro niet op jouw lot gevallen. De teleurstelling is iedere keer goed voelbaar. Waarom blijven we loten kopen, als de winkans zo klein is? Goede vraag!
Massaal meespelen
De maand december staat voor alle gokfanaten in het teken van de Oudejaarstrekking. Met een hoofdprijs van €30 miljoen, worden veel Nederlanders verleid tot het kopen van een half Oudejaarslot, een heel Oudejaarslot of zelfs een straatje. Bovendien geven we rond de feestdagen massaal kraskaarten cadeau. Gedurende het jaar dromen we iedere 9e van de maand het riedeltje: ‘de 10e kan het gebeuren’. Elke 10e van de maand is er namelijk een trekking van de Staatsloterij. Maar zo hebben we ook nog een Koningsdagtrekking en de Droomsalaristrekking. Vergeet ook vooral de Nationale Postcode Loterij niet. Het is het welbekende FOMO-effect dat toeslaat. Het zal jou niet gebeuren dat de buurman op dezelfde postcode stinkend rijk wordt, maar jij te gierig bent geweest om een lot te kopen.
Kans op geldprijzen
Waarom spelen we massaal mee, terwijl we diep van binnen weten dat de kans vrijwel nihil is dat er een geldprijs uit jouw lot rolt? In 2022 was de kans op de jackpot van de Staatsloterij namelijk 1 op de 67,7 miljoen. Nu is de kans al iets groter dat jij een prijs van €100.000 wint, maar nog steeds is dit minimaal. Zo is de kans groter dat je midden op straat getroffen wordt door de bliksem, of dat je een aangespoeld, ongeopend blikje speciaalbier vindt op het strand van Rio de Janeiro. De grootste kans op een fatsoenlijke geldprijs heb je bij de Postcode Loterij. Dat komt, omdat er relatief weinig postcodes zijn waarop deze prijs kan vallen. Loten kopen en meespelen maar!
We kopen een droom
Ondanks bovenstaande cijfers overschatten veel mensen de kans op succes. Bovendien werkt het deel van ons brein waar normaal calculaties plaatsvinden niet mee aan de kansberekening bij het aanschaffen van een lot. We beperken ons tot het beloningssysteem. Zodra we een lot kopen, speelt is ons hoofd een droom af. We zien onszelf al een huis kopen op Bali, of cocktails drinken in een Hawaïaans minirokje. De spanning, de kans op mogelijke onafhankelijkheid, maar vooral de hoop is wat ons drijft tot aankoop. Dat wordt natuurlijk subliem gevoed door verschillende campagnes, die naadloos inspelen op deze emoties.
We blijven loten kopen
Een pijnlijke constatering, wanneer je op 1 januari beseft dat je nog geen afscheid kan nemen van je werkgever. Het is wéér niet aan jou besteed geweest. Maar het gevoel was zo goed.. De kans op financiële onafhankelijkheid middels een loterij is dus minimaal. Zo klein als de kans op succes is, zo groot is de kans dat we het volgend jaar gewoon nog een keer gaan proberen. We hebben namelijk allemaal dromen. En om die droom springlevend te houden, kopen we ieder jaar weer een beetje hoop.
